مسافری که چشمهایش جامانده

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سوار اتوبوس کهنه ای بودیم

  از  تنگه ی معما که گذشتیم

یکباره چشم رمید و رها شد شادمانه میان پهنه ی دشت

ـــ گوش های سنگین اتوبوس،

فریاد های مسافری که چشمهایش را جاگذاشته بود

                                        نمی شنید  ـــ

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ