Unknown

امروز خورشید

  حوصله ی زمین نداشت

 پیش خود حجاب داشت

چه غم زمین تو را داشت

       اگر نه می فسرد دلش

                         مثل من!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

اوایل مرداد 93

جزاین چیست؟!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

این چشم ها که می دَرَد طرح خنده را

                            بر بوم چشم من،

این چشم های گرگ زاهدی‌ست که در آن دخمه های کور 

         -‌ با سردیِ دم‌شان –

                                     بیداری شمعی مرده را چشم دارد.
           ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

رویای روشن

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

درخششی

چشم هایم را زد

پلک ها را تنگ کردم:

                    روشنایِ راه راه

گشودم:

    میله های قفسی خرد

          آویزِ ایوان عمارتی

           که پنجره هاش لبریز بوی اساطیر بود

                    و مه و راز فضای باغش ،

 تابی بسته ی درختانی خشک و سبز، خالی تاب می خورد ،

              و نگاه های مرموز پیرمردی با پالتوی مشکی

                                                 زیر آفتاب نمور

                                                         قدم می زد آنجا                  

                                                                          29دی

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چهارراه

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ایستاده ایم سر چهارراه

         چراغ ،سبز

                  قرمز

                        و گاه زرد،

 بیدادِ سرما؛

دستکش هایم را جلوی دهانم می گیرم

-چی؟ چی می گی نمی شنوم!

- گفتم دوسـ.....

  بخار.........

                                               27 دی

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

آنجا

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ برای او.......

جیک جیک کنان هجوم می برند

 بر لاشه ی مرگ

پای درخت:

شور و غوغا،

چند دقیقه بعد

           با نوک های خونین ،پرمی کشند ،

                                              دورِ دور،

 جوجه هایی از درخت افتاده ،

                                    بی تاب

                                                 

             پاییز92

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

وزیدن

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در حاشیه ی این کابوس

 (بی هیچ چشم داشت)

     می وزم بر چمن های

     در قربانگاهم روئیده

     و از خون من سیرابْ،

      و می گویم آنچه در خطابه ی شورانگیز هیچ لاله

                                                        نشنیده اند...

 27 دی

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ملخ های حاصل خیز

حواس پنجگانه

بینایی‌ام را در مدرسه

بویایی‌ام را در خیابان

شنوایی‌ام را در اداره

چشایی‌ام را در آشپزخانه جا می گذارم

باز نشسته می شوم

حس لامسه را بر می دارم

به اتاق خواب که می رسم

تخت،پیانو می شود!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

خطابه ی نهنگ

با آب شش های ترانزسیتور

24 ساعته آروغ می زنند

مستطیل راه می روند

ایستاده می خوابند

در بسته بندی های شش تایی

شعرهای معدنی پخش می کنند

خسته که شدند می نشینند

پشت سر دریا،صفحه می گذارند

این ماهیان آکواریوم!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

آ

از دهان باز

دندان پزشک،دندان را می بیند

کلّه پز، زبان را

شاعر حرف تازه را

امّا کسی نمی داند

صاحب این دهان باز

یخ زده است!

اکبر اکسیر/ملخ های حاصل خیز

مسافری که چشمهایش جامانده

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سوار اتوبوس کهنه ای بودیم

  از  تنگه ی معما که گذشتیم

یکباره چشم رمید و رها شد شادمانه میان پهنه ی دشت

ـــ گوش های سنگین اتوبوس،

فریاد های مسافری که چشمهایش را جاگذاشته بود

                                        نمی شنید  ـــ

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تصادف

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

تصادفی و

ترکْ ترکْ شیارهای شکستِ شیشه ی ما

به روی دنیا....

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

به دنبال چه می گردی؟

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

احمق!فانوس کهنه ات را خاموش کن

در گمراه تاریکی

تنها راهِ مرئی، ٰنور است!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ