ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
این چشم ها که می دَرَد طرح خنده را
بر بوم چشم من،
این چشم های گرگ زاهدی‌ست که در آن دخمه های کور
- با سردیِ دم‌شان –
درخششی
چشم هایم را زد
پلک ها را تنگ کردم:
روشنایِ راه راه
گشودم:
میله های قفسی خرد
آویزِ ایوان عمارتی
که پنجره هاش لبریز بوی اساطیر بود
و مه و راز فضای باغش ،
تابی بسته ی درختانی خشک و سبز، خالی تاب می خورد ،
و نگاه های مرموز پیرمردی با پالتوی مشکی
زیر آفتاب نمور
قدم می زد آنجا
29دی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ایستاده ایم سر چهارراه
چراغ ،سبز
قرمز
و گاه زرد،
بیدادِ سرما؛
دستکش هایم را جلوی دهانم می گیرم
-چی؟ چی می گی نمی شنوم!
- گفتم دوسـ.....
بخار.........
27 دی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
جیک جیک کنان هجوم می برند
بر لاشه ی مرگ
پای درخت:
شور و غوغا،
چند دقیقه بعد
با نوک های خونین ،پرمی کشند ،
دورِ دور،
جوجه هایی از درخت افتاده ،
بی تاب
پاییز92
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در حاشیه ی این کابوس
(بی هیچ چشم داشت)
می وزم بر چمن های
در قربانگاهم روئیده
و از خون من سیرابْ،
و می گویم آنچه در خطابه ی شورانگیز هیچ لاله
نشنیده اند...
27 دی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سوار اتوبوس کهنه ای بودیم
از تنگه ی معما که گذشتیم
یکباره چشم رمید و رها شد شادمانه میان پهنه ی دشت
ـــ گوش های سنگین اتوبوس،
فریاد های مسافری که چشمهایش را جاگذاشته بود
نمی شنید ـــ
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تصادفی و
ترکْ ترکْ شیارهای شکستِ شیشه ی ما
به روی دنیا....
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
احمق!فانوس کهنه ات را خاموش کن
در گمراه تاریکی
تنها راهِ مرئی، ٰنور است!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ما سال هاست
راه را بر جوشش چشمان مخفی سکوت
بسته ایم...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ای دختران تاک!
اینجا چه می کنید
بر سفره های ناپاک مردان بی ثمر؟!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
